در 100 سال گذشته شاهد اهلی شدن کیوی از یک گیاه وحشی به مرحله ای بوده ایم که در حال حاضر یک محصول مهم در چندین کشور است.
نام کیوی در سال 1401 یک شرکت صادرکننده در اوکلند، پس از پرنده بدون پرواز، که بومی است و اغلب به عنوان نماد نیوزیلند شناخته می شود، پیشنهاد شد. سربازان معمولاً به عنوان “کیوی” نیز شناخته می شدند و تا سال 1969 نام کیوی به خوبی تثبیت و پذیرفته شد.
روند اهلی شدن کیوی داستانی جذاب و پیچیده است. این شامل شناسایی گیاه شناسی، جمع آوری بذر و مواد تکثیر، تکنیک های کشت برای رشد و مدیریت گیاه، انتخاب بهترین ارقام برای گسترش از بین تمام گونه های مختلف رقم اصلی با اهمیت اقتصادی است.
تمام کاشت های تجاری در نیوزیلند را می توان به دانه های معرفی شده توسط ایزابل فریزر ردیابی کرد. محدوده جغرافیایی، تنوع جمعیت وحشی و توسعه بعدی ارقام، از جمله انواع طلایی و گوشت قرمز، نشان می‌دهد.
مخزن ژنی که عمدتاً از گونه‌های وحشی در چین تهیه می‌شود، فرصت‌های زیادی را برای برنامه‌های اصلاحی برای بسیاری از ویژگی‌های مطلوب، از جمله سطوح بسیار بالای ویتامین در حالی که فصل کیوی نیاز به رشد زمستانی دارد.
میوه را می توان به خوبی پس از برداشت نگهداری کرد و همچنین در هر دو نیمکره شمالی و جنوبی تولید می شود. این بدان معنی است که کیوی در طول سال در دسترس است.
برای کسانی که علاقه مند به مصرف منظم آن هستند به دلیل فواید سلامتی آن مهم است. ویژگی های تغذیه ای کیومحتوای کل اسید اسکوربیک متمایزترین ویژگی تغذیه ای کیوی است .
سطوح در رقم سبز هایوارد معمولاً بین 80 تا 120 میلی گرم در هر 100 گرم وزن تر است. این تنوع طبیعی مقادیر ویتامین C در میوه ها، از جمله کیوی، به دلیل عوامل متعددی از جمله منطقه و شرایط رشد، استفاده از کودها، بلوغ در زمان برداشت و رسیدن است .
از نظر ارزش غذایی، با استفاده از مدل‌های امتیازدهی که میزان مواد مغذی مهم موجود در غذاها را رتبه‌بندی و مقایسه می‌کنند، کیوی امتیاز خوبی نسبت به سایر میوه‌ها دارد.
