انتقال عوامل عفونی در محیط های مراقبت‌های بهداشتی به سه عنصر نیاز دارد: منبع عوامل عفونی، میزبان حساس با دریچه ورودی پذیرای عامل، و روش انتقال برای عامل.
منابع عوامل عفونی در بیمارستان شامل بیماران و بازدیدکنندگان، منسوجات ، تجهیزات پزشکی و سایر سطوح است. برخی از ارگانیسم‌ها می‌توانند چندین ماه روی هر سطحی با تماس بیمار یا HCW زنده بمانند.
از این رو استفاده صحیح از لباس روپوش پزشکی در جلوگیری از انتقال تماس عفونت به بیماران، بازدیدکنندگان و سایر HCWها بسیار مهم است. علاوه بر این، PPE ممکن است.
در طول فعالیت های مراقبت از بیمار توسط میکروارگانیسم هایی که از طریق تماس، قطرات یا ذرات معلق در مایعات بدن بیمار منتشر می شوند، آلوده شود.
انواع موانع به تنهایی یا به صورت ترکیبی برای محافظت از غشاهای مخاطی، پوست و گاهی اوقات لباس از تماس با عوامل عفونی در محیط استفاده می شود.
با این حال آنها ممکن است پتانسیل انتقال میکروارگانیسم ها را از مکانی به مکان دیگر داشته باشند. میزان تشخیص استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یا انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین بر روی روپوش ها در مراقبت های بالینی مورد گزارش شده است.
تعدادی از مطالعات آلودگی مکرر لباس پرستاران و انتقال باکتری ها از طریق لباس را نشان می دهد. باب و همکاران گزارش کردند که استافیلوکوکوس اورئوس روی کت های نخی ، پیش بند پلاستیکی و یونیفرم در یک بخش ایزوله یافت شد.
دریافت که کت و یونیفورم HCWs اغلب با باکتری‌های بالقوه بیماری‌زا آلوده است. 85 مورد از 135 لباس از نظر ارگانیسم های بیماری زا مثبت بودند.
از آنجایی که الیاف کوچک‌ترین واحد پارچه‌های لباس مجلسی هستند و خواص مانتو به خواص شیمیایی و فیزیکی الیاف بستگی دارد. از نظر فیزیکی، طول و سطح الیاف برای خواص مانع پارچه حیاتی است.
الیاف با سطوح / مقطع نامنظم و طول کوتاه تر در جلوگیری از انتقال ذرات موثرتر هستند. پارچه های ساخته شده از الیاف بسیار نازک و ظریف، مانند الیاف میکرو، عموماً ترجیح داده می شوند.
