تابستان کوتاه است، زمان تعطیلات، استراحت، میوه ها و سبزیجات است. در اینجا چیز جالبی در مورد گوجه فرنگی وجود دارد که مورد علاقه بسیاری است. رب گوجه فرنگی یا رب گوجه فرنگی در قوطی ها یا شیشه های شیشه ای با ظرفیت های مختلف (بدون نمک) و همچنین در بشکه های چوبی (با نمک کمتر از 10) موجود است.
رب گوجه فرنگی محصول غلیظ تری نسبت به پوره گوجه فرنگی است. میزان مواد جامد در رب گوجه فرنگی بین 20 تا 40 درصد است. رب گوجه فرنگی (بدون نمک) از بالاترین درجه و درجه یک تولید می شود و در ظروف حلبی یا شیشه ای با ظرفیت های مختلف موجود می باشد.
رب گوجه زشک در بشکه تولید می شود. میزان نمک طبق استاندارد نباید بیشتر از 10 درصد باشد. رب گوجه فرنگی شور حاوی 27 تا 37 درصد مواد جامد است. رنگ رب گوجه فرنگی درجه یک باید نارنجی مایل به قرمز باشد. برای کلاس اول، رنگ قهوه ای مجاز است.
پوره گوجه فرنگی، رب گوجه فرنگی در ساخت سوپ ها استفاده می شود. گل گاوزبان، شور، سوپ با سیب زمینی، خورش و سبزیجات؛ سس روی آب ماهی و گوشت – گوجه فرنگی، قرمز اصلی و مشتقات آن هنگام جوشاندن شاه ماهی تازه، پوره گوجه فرنگی اضافه می شود.
محصولات گوجه فرنگی در ساخت غذاهای آذربایجانی، ارمنی، گرجی، ازبکی، قزاقستانی و تاجیکستانی کاربرد فراوانی دارد. توصیه می شود گوجه فرنگی تازه را به سوپ ها و غذاهای ملی خورش ها، ماهی و سبزیجات اضافه کنید. در صورت عدم وجود گوجه فرنگی تازه، آن را با پوره گوجه فرنگی جایگزین می کنند.
رب گوجه فرنگی را می توان هم در اماکن پذیرایی و هم برای مصارف خانگی استفاده کرد. بیشتر اوقات، آب گوجه فرنگی طبیعی، سس، کنسرو، سوپ و غذاهای دیگر از گوجه فرنگی رنده شده تهیه می شود که باید طعم تند و رنگ گوجه فرنگی رسیده را داشته باشد.
